Procedura vantelesne oplodnje (VTO) je individulana i zavisi od niza faktora.

Pacijentkinja ima obavezu da se javi pre svega svom ginekologu u regionalnom domu zdravlja, gde joj se daju detaljna uputstva za pripremu samog  postupka. Nakon toga odlazi  na prvostepenu komisiju u regionalnoj filijali RFZO. Kada prođe ovu prvostepenu komisiju gde se izjasnila gde želi da obavi VTO, onda dolazi na drugostepenu komisiju u ustanovu za koju se izjasnila, gde se obavezno pacijentkinji uradi vaginalni ultrazvučni pregled, a muškom partneru uradi spermogram. Lekari koji se bave vantelesnom oplodnjom tada pregledaju medicinsku dokumentaciju i analize i nakon toga donose odluku da li se može obaviti proces VTO ili je neophodno uraditi neke dodatne analize ili hirurška intervencija

Nakon drugostepene komisije ako je dobila potvrdu i rešenje na ovoj komisiji o uključenju u proces, naredni poziv čeka iz RFZO. Kad dobije poziv RFZO  javlja se ponovo u ustanovu gde je dodeljena radi započinjanja procesa.

Obavi se prva konsultacija, gde se vrši ponovni uvid u dokumentaciju, i po svim tim medicinskim parametrima tim lekara odlučuje kada započinje hormonsku terapiju, koja je po protokolu individualna za svaku pacijentkinju.  Koji će se protokol primeniti zavisi od individualnih medicinskih parametara.

Tokom hormonske terapije pacijentkinja više puta dolazi na vaginalni ultrazvučni pregled(folikulometrija - meri se rast folikula) i svakodnevno vađenje krvi na određivanje vrednosti hormona.

Na hormonalnu terapiju pacijentkinje lepo reaguju, jer povećan nivo estradiola čini da se one lepo osećaju.

Kada nalazi folikula i hormona pokažu određeni nivo rasta tada se zakazuje aspiracija folikula. To je hirurška intervencija tokom koje se vade jajne ćelije. Aspiracija se radi u kratkotrajnoj intravenoznoj anesteziji, i krajnje je komforna i prijatna za pacijentkinju. Pri aspiraciji folikula dobijaju se jajne ćelije. Suprug istog dana daje uzorak (muške polne ćelije). Zatim, biolozi u laboratoriji od jajnih ćelija i spermatozoida, u specijalnim uslovima prave embrione,odnosno male bebe. Posle nekoliko dana, od dva do pet dana, radi se embriotransfer. To je bezbolna procedura i tada se embrion-mala beba ubacuje u matericu žene. Istog dana se pacijentkinja  otpušta kući i daju joj se uputstva za dalju terapiju do trenutka vađenja krvi na analizu vrednosti hormona beta HCG. Tada joj tim lekara saopštava da li je bila uspešna vantelesna, odnosno da li je ostvarena trudnoća. Ukoliko je pacijentkinja trudna nastavlja sa određenom terapijom i dolazi na sledeću kontrolu u 7-oj nedelji trudnoće, kada se ultrazvučnim pregledom  potvrđuje trudnoća i konsantuje srčana radnja bebe. Tada se savetuje da vođenje trudnoće nastavi u savetovalištu za trudnice.

Pacijentkinje kod kojih nije uspeo proces VTO imaju pravo da ponove proceduru, nakon nekoliko meseci pauze.